آیا گیاهان«می شنوند»؟ گویا حسی دارند که هنوز ناشناخته است!
آیا گیاهان«می شنوند»؟ گویا حسی دارند که هنوز ناشناخته است!
اما آیا گیاهان قادر به "شنیدن" هم هستند؟ به نظر می رسد که دانه های فلفل قرمز تند (چیلی) می توانند گیاهان پیرامون خود را حس نمایند، حتی اگر آن همسایگان در محفظه ای بدون روزنه قرار شده باشند، که این القاگر آن است که گیاهان دارای حسی هستند که تاکنون ناشناخته باقی مانده است.
یکی از بحث برانگیزترین ادعاها [در علم مدرن] این است که گیاهان می توانند بشنوند، نظری که گذشته آن به سده نوزدهم بر می گردد. از آن زمان تاکنون، چندین مطالعه عنوان کرده است که گیاهان به صدا واکنش نشان می دهند، که این خود به القاهایی تاحدودی نادرست منجر شده است که حرف زدن با گیاهان می تواند به رشد آنها کمک نماید.
تیمی از دانشگاه استرالیای غربی در کراولی با هدایت مونیکا گاگلیانو دانه های فلفل چیلی (کاپسیکوم اننووم) را در هشت ظرف پتری (ظرف کوچک مخصوص کشت میکروب) گذاشت و آنها را در دایره ای پیرامون گلدان گیاه مرزه شیرین (فونیکولوم وولگار) چید.
مرزه شیرین مواد شیمیایی را در هوا و خاک رها می سازد که رشد دیگر گیاهان را کند می نماید. در یکی از چینش ها مرزه در محفظه ای کاملا بسته قرار داده شد که مانع از رسیدن مواد شیمیایی آن به دانه ها می گردید. در آزمایش های دیگری، محفظه بود اما گیاه مرزه در داخل آن قرار نداشت. در همه موردها، تمامی چینش ها در درون محفظه های ضد صدا انجام گرفت تا از هر گونه دخالت علایم بیرونی جلوگیری گردد.
همان گونه که انتظار می رفت، تخم های چیلی که در معرض مرزه قرار داشتند در مقایسه با هنگامی که مرزه نبود با سرعت کمتری جوانه زدند. شگفتی هنگامی بود که مرزه حاضر بود، اما در محفظه بدون روزنه کاملا جدا شده بود: دانه ها [در این هنگام] بالاترین [سرعت های] جوانه زنی را داشتند.
گاگلیانو این آزمایش را با 2400 تخم چیلی در 15 محفظه تکرار نمود و هر بار نتایج همان بود، که این چنین القا می کند که این دانه ها به گونه ای از علامت (سیگنال) واکنش نشان می دادند. وی بر این باور است که این علامت تخم های چیلی را قادر می سازد تا رسیدن مواد شیمیایی که موجب کندی رشد آنها می شود را پیش بینی کنند. در آماده باش برای این وضعیت، آنها شروع به رشد سریعتر می نمایند. به نظر گاگلیانو، از آنجا که محفظه های پیرامون مرزه مانع خروج علایم شیمیایی می شد ممکن است صدا بود که [در این علامت دهی] نقش داشت.
در آزمایش جداگانه ای، دانه های چیلی ای که در همسایگی گیاهان چیلی درون محفظه ای قرار داشتند نیز به صورت پایایی در مقایسه با دانه هایی که به تنهایی بزرگ می شدند رشد متفاوتی داشتند، که این القاگر آن است که گونه ای از علامت دهی میان آنها در جریان بود.
ریچارد کاربان از دانشگاه کالیفرنیا در دیویس اظهار داشت، اگرچه این پژوهش در مرحله های ابتدایی خود قرار دارد، اما نتایج آن ارزش پیگیری را دارد. این دستاوردها ، به گفته او، چنین القا می کند که گیاهان دارای وسیله ارتباطی تاکنون-ناشناخته ای هستند، اگرچه هنوز روشن نیست آن چه می تواند باشد